Кайнотам ва мен ssssss 2 qism
...davomi

Kamchiliklar uchun oldindan uzr)

Hullas,harbiy xizmatni o‘tab qaytib,ishlab chiqarish zavodiga ishga kirdim,otam muhandis injener edi.Shu sababli men ham bu sohadan xabardor edim avval texnik, keyin muhandis-konstruktor bo‘lib ishladim.

Men yosh, kuch va istak bilan to'la edim. Aynan shu sabablarga ko'ra tezda ishga ko’nikib ketdim va etiborga ham tushishga ulgurdim.

Bir kuni zavod rahbariyati bizga biriktirilgan ustaxona xodimlari bilan uch kunlik Toshkentga ekskursiyaga jo‘natishdi. Mashinada ketadigan bo’ldik va kechga yaqin yo’lga tushdik tuni bilan yurdik avvaliga uyoq buyoqdan gaplashib ketdik va ertalabga yaqin charchoqdan ko’zim ilinibdi,ko’zimni ochganimda biz allaqachon poytaxtda,nomi sir bolaqolsin bir mexmonxonaga yetib kelgandik.Men o’zim uchun bitta xonani oldim.

Biz kun bo'yi Toshkent bo'ylab avtobusda aylanib, gidimizning hikoyalarini tingladik. Kechqurun kollektiv restoranga boradigan bo’ldik yani

Lola va eri Ruslan , Tohir aka va men bilan.Lola va Ruslan tatar edi

Restoran kichkina, ammo juda qulay edi. Sahna bo'ylab yarim doira shaklida joylashtirilgan o'nlab stollar, sahnada esa yosh gitarist yigit qo'shiq aytardi. Bir nechta juft erkak va ayollar raqs tushishardi.

Bu orada Ruslan 4 shisha aroq va gazak so‘rab, hammaga buyurtma berib ulgurgan ekan.Qolgan buyurtmalarni ham unga ishondik.Birin ketin shishalar ochilib,taomlardan tanovul qilib ancha o’zimizga kelib oldik.

Shundan keyingina men ham, boshqalar ham biroz dam oldik. Tohir aka, har doimgidek, hayot va uning og'ir taqdiri haqida noliy boshladi (uning xotini tashlab ketgandi), lekin men unga quloq solmadim, chunki men boshqa stollarda o'tirganlarga qiziqish bilan qaray boshlagan edim. Ko'p ham odamlar yo'q edi.Rusiy zabon kishilar ikkita stolni birga qilib o'tirishib, o'z tillarida nimadir haqida jonli tarzda gaplashishardi. Ularning yonida o'zbek bo’lsa kerak ikkita keksaroq erkak va juda yoshgina ikki qiz bor edi.Qizlardan biri o'rnidan turdi stolga suyanib, chollardan biriga nimadir deya boshladi.U shunday turdiki, uning allaqachon kalta yubkasi to'liq ko’tarilib uning ishtahani ochuvchi ko’kraklari biroz ochilib qolgandi. Ko‘zimni uzolmay, maftun bo‘lib qizga qaradim. To‘satdan kimdir o‘ng qo‘limga vilka bilan sanchayotganini sezdim.Qarasam,Tohir akaning ham ko’zi shu tarafda va sho’r bodring turgan tarelkaga qo’lini cho’zganu ammo mening qo’limga sanchilgan edi.

Nima qilyapsiz, Tohir aka, og'riyapti! – dedim qo‘limni olib. Ammo Tohir aka ko'zlari bilan qizga ishora qilib, qandaydir g'alati ovoz chiqardi.Ruslan esa bizni bu holatimizni payqadi shekilli:

- Bo'ldi, vizual ananizm bilan shug'ullanishni bas qiling! – dedi kulib

— Lola ruxsat bersa o’sha ikkita qizni o’zim bilan olib kelaman dedi iljayib xotiniga qarab.
Lola ham bizga bir qarab oldida:
—yigitlar ham zerikishmasin mayli dedi

Ruslan ketganida yana bir oz ichdik va uning qaytishini intiqlik bilan kutdik.

Taxminan 20 daqiqalardan so’ng Ruslan yolg'iz emas, ikki qiz bilanKamchiliklar uchun oldindan uzr)

Hullas,harbiy xizmatni o‘tab qaytib,ishlab chiqarish zavodiga ishga kirdim,otam muhandis injener edi.Shu sababli men ham bu sohadan xabardor edim avval texnik, keyin muhandis-konstruktor bo‘lib ishladim.

Men yosh, kuch va istak bilan to'la edim. Aynan shu sabablarga ko'ra tezda ishga ko’nikib ketdim va etiborga ham tushishga ulgurdim.

Bir kuni zavod rahbariyati bizga biriktirilgan ustaxona xodimlari bilan uch kunlik Toshkentga ekskursiyaga jo‘natishdi. Mashinada ketadigan bo’ldik va kechga yaqin yo’lga tushdik tuni bilan yurdik avvaliga uyoq buyoqdan gaplashib ketdik va ertalabga yaqin charchoqdan ko’zim ilinibdi,ko’zimni ochganimda biz allaqachon poytaxtda,nomi sir bolaqolsin bir mexmonxonaga yetib kelgandik.Men o’zim uchun bitta xonani oldim.

Biz kun bo'yi Toshkent bo'ylab avtobusda aylanib, gidimizning hikoyalarini tingladik. Kechqurun kollektiv restoranga boradigan bo’ldik yani

Lola va eri Ruslan , Tohir aka va men bilan.Lola va Ruslan tatar edi

Restoran kichkina, ammo juda qulay edi. Sahna bo'ylab yarim doira shaklida joylashtirilgan o'nlab stollar, sahnada esa yosh gitarist yigit qo'shiq aytardi. Bir nechta juft erkak va ayollar raqs tushishardi.

Bu orada Ruslan 4 shisha aroq va gazak so‘rab, hammaga buyurtma berib ulgurgan ekan.Qolgan buyurtmalarni ham unga ishondik.Birin ketin shishalar ochilib,taomlardan tanovul qilib ancha o’zimizga kelib oldik.

Shundan keyingina men ham, boshqalar ham biroz dam oldik. Tohir aka, har doimgidek, hayot va uning og'ir taqdiri haqida noliy boshladi (uning xotini tashlab ketgandi), lekin men unga quloq solmadim, chunki men boshqa stollarda o'tirganlarga qiziqish bilan qaray boshlagan edim. Ko'p ham odamlar yo'q edi.Rusiy zabon kishilar ikkita stolni birga qilib o'tirishib, o'z tillarida nimadir haqida jonli tarzda gaplashishardi. Ularning yonida o'zbek bo’lsa kerak ikkita keksaroq erkak va juda yoshgina ikki qiz bor edi.Qizlardan biri o'rnidan turdi stolga suyanib, chollardan biriga nimadir deya boshladi.U shunday turdiki, uning allaqachon kalta yubkasi to'liq ko’tarilib uning ishtahani ochuvchi ko’kraklari biroz ochilib qolgandi. Ko‘zimni uzolmay, maftun bo‘lib qizga qaradim. To‘satdan kimdir o‘ng qo‘limga vilka bilan sanchayotganini sezdim.Qarasam,Tohir akaning ham ko’zi shu tarafda va sho’r bodring turgan tarelkaga qo’lini cho’zganu ammo mening qo’limga sanchilgan edi.

Nima qilyapsiz, Tohir aka, og'riyapti! – dedim qo‘limni olib. Ammo Tohir aka ko'zlari bilan qizga ishora qilib, qandaydir g'alati ovoz chiqardi.Ruslan esa bizni bu holatimizni payqadi shekilli:

- Bo'ldi, vizual ananizm bilan shug'ullanishni bas qiling! – dedi kulib

— Lola ruxsat bersa o’sha ikkita qizni o’zim bilan olib kelaman dedi iljayib xotiniga qarab.
Lola ham bizga bir qarab oldida:
—yigitlar ham zerikishmasin mayli dedi

Ruslan ketganida yana bir oz ichdik va uning qaytishini intiqlik bilan kutdik.

Taxminan 20 daqiqalardan so’ng Ruslan yolg'iz emas, ikki qiz bilanKamchiliklar uchun oldindan uzr)

Hullas,harbiy xizmatni o‘tab qaytib,ishlab chiqarish zavodiga ishga kirdim,otam muhandis injener edi.Shu sababli men ham bu sohadan xabardor edim avval texnik, keyin muhandis-konstruktor bo‘lib ishladim.

Men yosh, kuch va istak bilan to'la edim. Aynan shu sabablarga ko'ra tezda ishga ko’nikib ketdim va etiborga ham tushishga ulgurdim.

Bir kuni zavod rahbariyati bizga biriktirilgan ustaxona xodimlari bilan uch kunlik Toshkentga ekskursiyaga jo‘natishdi. Mashinada ketadigan bo’ldik va kechga yaqin yo’lga tushdik tuni bilan yurdik avvaliga uyoq buyoqdan gaplashib ketdik va ertalabga yaqin charchoqdan ko’zim ilinibdi,ko’zimni ochganimda biz allaqachon poytaxtda,nomi sir bolaqolsin bir mexmonxonaga yetib kelgandik.Men o’zim uchun bitta xonani oldim.

Biz kun bo'yi Toshkent bo'ylab avtobusda aylanib, gidimizning hikoyalarini tingladik. Kechqurun kollektiv restoranga boradigan bo’ldik yani

Lola va eri Ruslan , Tohir aka va men bilan.Lola va Ruslan