rasiyda
...davomi

Ёш келинчак уйига келди.
Онасига эрининг ҳиёнати
ҳақида айтиб йиғлади. Онаси
бироз ўйлаб турдида бундай
қиламиз. Сен менга
йўлбарснинг тукини
келтирасан. Бу гапни эшитган
қиз ўрнидан туриб кетди.
Ахир қандай қилиб онажон у
ёввойи маҳлуқ бўлса
йиғламоқдан бери бўлиб.
Эрингни қайтараман десанг
маслаҳатим шу бўлмаса
иҳтиёринг. Қиз нима
қилишни билмай роса
ўйланди. Охири рози бўлиб
бир қўйни сўйдириб гўштини
олиб йўлбарсни излаб йўлга
тушди. Бир ўрмонсифат дала
даштга етиб келди. Узоқдан
бир йўлбарс кўриниши
билан қизни қўрқув босди. У
гўштни узоқдан йўлбарс
томон ташлади-ю, ўзи
яшириниб олди. Қиз бу
холни ҳар куни такрорларди.
Эртасига якинроқ, унинг
эртасига янада яқинроқ
бориб охири қиз гўшт олиб
келганида йўлбарс олдига
бемалол бора оладиган,
ҳаттоки ёнида ўтириб
эркалаб силайдиган бўлди.
Қиз йўлбарс тукидан бир
нечтасини олдида онаси
ёнига шошилди. Уйга шошиб
кираркан хурсанд ҳолда
онажон мана айтганизни
олиб келдим деди. Буни
кўриб онаси ҳам жуда
хурсанд бўлди. Қизини ёнига
ўтказиб қизим энди уйинга
бор сен мана шу ёввойи
маҳлуқни ўзинга ўргата
олдинг, наҳотки эрингни
ўзинга боғлай олмасанг, деб
маслаҳат берди. Қиз айб
ўзида эканини сезиб бироз
уялдида ҳўп онажон сиз
айтгандай бўлади дедида
хурсанд ҳолда уйига
қайтди...
Эркак ҳам аёл ҳам жамики
инсон зоти бир оғиз ширин
гапни гадоси. Шундай экан
азизлар текин бўлган тугамас
мехр-муҳаббатимизни
ширин гапимизни бир-
биримиздан аямайлик. Токи
хеч бир оила ҳиёнат деб
аталмиш ифлосликдан озор
чекмасин. Юрак
юрагингиздаги энг, энг, энг
ширин гапларингизни ўз
аҳли оилангизга айтинг. Оила
муқаддас уни асраб-
авайлайлик!