«SUV AKSIDAGI OM YOXUD OM K6RIWNING YANGILANGAN USLUBI» OMAD dan
...davomi

Bazan hayotimizda shunday
sirlar uchraydiki uni
yechmoqlikka bizning aqlimiz
ojizlik qiladi. Gohida mana shu
sirlarni o'zinga yaqin deb
bilgan kishilar bilan
o'rtoqlashging keladi, lekin
hamma sening bu
qarashlaringni to'g'ri deb
bilmaydi, bazida seni aqldan
ozganga chiqaradi. Bunday
o'ylab qaraganda bu hayotda
sog'lom odamning o'zi yo'q,
hamma telba, kimdir uzoqni
ko'ra biladigan darajada keng
fikrlaydigan telba, yana kimdir
esa xattoki oyoqlari ostini ham
ko'rmaydigan darajada tor
fikrlaydigan telba, bir so'z bilan
aytganda hamma telba. Nega
bunday o'ylayotganimning
ham o'ziga yarasha sababi
mavjud, negaki men ham ana
shunday telbalarning biriman!
Bu galgi hikoyamiz qahramoni
ham aynan shunday holatga
tushib qolgan edi. Yaxshisi
hikoyani uning nomidan
yozaman.
2010 - yil oliy o'quv yurtini
tamomladik, biz to'rt kishi juda
ham qalin do'stlarmiz, ular bilan
yoshlikdan birga katta
bo'lganman, maktabda bir
sinfda o'qidik, keyinchalik oliy
o'quv yurtida ham bir guruhda
tahsil oldik, Baxtiyor, Odil,
Abror va men. Avvalo o'zimni
tanishtiray, mening ismim
Maruf. Biz bu to'rtovlon bizni
bu hayotda faqatgina o'lim
ajrata oladi boshqa hech
qanday ko'ngilsizlik ajrata
olmaydi deya xisoblar edik, biz
yanglish fikrlayotganimizni
juda kech tushunib yetdik.
Oramizda eng teran
fikrlaydiganimiz bu Baxtiyor,
chunki u hayotning ancha
muncha og'ir yengilini ko'rib
qo'ygan yigit edi. Uning yosh
boshiga hayot qanday
sinovlarni solmadi, shunday
bo'lsa ham u maqsadi sari olg'a
intilishdan bir daqiqaga bo'lsa
ham to'xtamadi. Shunday
kunlarning birida biz oliy o'quv
yurtini tamomladik, o'zingdan
qolar gap yo'q bunday kunni
nishollamaslikning imkoni
bormi? Albatta yo'q, ahir bu
uchrashuv ba'zi bir odamlar
bilan so'ngisi bo'lishi ham
mumkin. Shunday qilib biz
to'rtala do'st har galgidek
bitiruv bayramini o'zimiz
alohida davom etkazishga
qaror qildik. Abror o'ziga to'q
oilaning farzandi edi. Uni hech
kim kami yo'q tagida mashina
qayerga bo'lsa ham
ketaveramiz. Biz bolalar bilan
maslahatlashib uzoqroqqa
shahardan tashqarida
joylashgan tinchroq maskanga
yo'l oldik. Ochig'i qayerga
ketayotganimizni hattoki
o'zimiz ham bilmas edik. Biz
o'zi shunaqamiz, boshimiz
oqgan tarafga qarab
ketaveramiz. Bu gal ko'nglimiz
bizni qayerga yetakladi
bilmayman, lekin negadir yo'l
quyun Odil o'zini nimadandir
bezovta bo'layotgan odamdek
tutar, unga bu sayohatimiz
negadir maqul kelmayotgani
haqida tinimsiz gapirar edi.
Taxminan tong saharga qadar
davom etgan sayohat
natijasida biroz charchadik
hech kim uxlamagan,
hammaning niyyati bitta qani
endi uyga tezroq yetib olsamu
va mazza qilib uxlasam.
Bayramni ajoyib kayfiyatda
nishonladik. Bayramimizda
ichkilik ham avjiga chiqdi,
yarim tundan o'tganda nixoyat
biz uyga qayta boshladik, men
uzoqda yonib turgan
chiroqlarni telefonimda
videoga ola boshladim,
umuman olganda
telefonimning spichkasini
yoqib olib yo'lni tasmaga
muxrlab ketardim. Bu video