Синфдошимни туйи эди
...davomi

Самара вилоятидаги қишлоқларнинг бирида яшовчи 47 ёшли Евгений Кротов олти яшар ўгай қизини тўққиз йил давомида ўзи билан шаҳвоний алоқага киришишга мажбур қилган… Юзлари думалоқ, келишган қомат эгаси бўлмиш Нинани қишлоқдагилар «фаришта» деб мақташарди. У ҳақиқатан гўзал эди. Аммо эрга ёлчимади. Биринчи эри оламдан ўтгач, бир ёшли қизи Даша билан бева қолди. Ҳеч қанча вақт ўтмай, иккинчи марта турмуш қурди. Яна омади чопмади. Бу эри ҳам кўп ичарди. Кунларнинг бирида маст ҳолда трактор ҳайдаб кетаётиб, фалокатга учради ва ҳалок бўлди… Нина энди оила қуришга қўрқиб қолганди. Хаёлида худди теккан эрлари барибир ўлиб қоладигандек туйилаверарди… Нима ҳам қиларди? Ҳаёт экан, қишлоқларига қаердандир келиб устачилик қилаётган Евгений билан танишиб қолди. Эркакнинг тагида машинаси бор, яхшигина пул топарди. Энг асосийси, бошқа эрларга ўхшаб ичкиликка берилмаган экан. У Нинага ёқди. Қонуний никоҳдан ўтишди. Тўғри-да, қишлоқ бўйича атиги учта машина бор. Уларнинг биттаси Евгенийники бўлса. Ёмонми?!. Даша яхши эслайди. Биринчи маротаба ўгай отаси уни ўрмонга етаклаб борганди. — Ўрмон ёняпти, томоша қилиб келамиз! — деганди. Бироқ ўрмонда ҳеч қандай ёнғин йўқ экан. Ўрмон ичкарисига киришгач, ўгай ота қизчани ечинтириб, баданларини силай бошлади… Хуллас, дастлабки пайтлар шу билан кифояланди. Кейинроқ эҳтиёткорлик билан зўрлашга ўтди. Эҳ, ўшанда олти яшар Даша қанчалар қийналган, азоб чекканди. Бир неча кунгача баданлари оғриб, бир аҳволда юрганди. — Ҳамма оталар ҳам ўз қизлари билан шундай ишлар қилишади, — дея алдарди ҳар гал уни Евгений. — Буни эса ҳеч кимга айтиб бўлмайди. Ёмон бўлади… Қизча қаердан тушунсин? «Демак, айтиб бўлмас экан», деб ҳаммасини ичига ютиб юраверди… Евгений-чи?.. У ҳар куни Нинанинг қаергадир кетишини, уйда Даша билан ёлғиз қолишни кутарди. Ана шу кунлар қизалоқ учун янада оғир кечарди. Сабаби, Евгений ўзича турли кўринишдаги зўравонликларни ўйлаб топиб Дашага қаттиқроқ азоб берар, ўзи бўлса кўпроқ кайф-сафо қиларди… Йиллар ўтиб, Даша анча улғайди. Энди ўгай отага янада маза бўлди. Уни тез-тез машинасига ўтқазиб, узоқ-узоқларга — табиат қўйнига олиб кетишга одатланди. Нина бу аҳволни кўриб, ич-ичидан хурсанд бўлар, ўгай ота ҳам бегона қизни шунчалар ёқтиришидан ҳайратга тушарди… Дарвоқе, Евгений кейинчалик узоқ йўлга қатнайдиган машина ҳайдовчиси бўлиб ишга кирганди. Шу нарса Дашага янада каттароқ ташвиш келтирди. Чунки ўгай ота ўн беш кун рейсда бўлса, ўн беш кун уйда дам оларди. Ўз-ўзидан аёнки, ўша ўн беш кун қизчанинг бошига битган бало эди… Бир куни Дашанинг жонига тегди. Ўгай отанинг раъйини қайтарди. Ғазабланган Евгений унинг ўчини онасидан олди. Нинани ичкари уйга олиб кирди-да, аёвсиз калтаклай бошлади. Она, албатта, ҳеч нарсадан бехабар эди. Сабабини фақат Дашагина биларди. Онасини калтаклай- калтаклай ташқарига сигарет тутатиш учун чиққан ўгай ота қулоғига йиғлаб туриб шивирлади: — Отажон, урманг онамни! Ҳамма айтганингизни қиламан. Ҳеч қачон раъйингизни қайтармайман… Ўн беш ёшга етганда Даша ҳақиқий гўзалга айланди. Йигитлар ортидан суқ билан қараб қоладиган бўлишди. У ўзи билан бир мактабда ўқийдиган йигитга кўнгил берди. Аввалига Евгений бу нарсани пайқамади. Орадан маълум вақт ўтгач билдики, Даша бир йигит билан учрашиб юрибди. — Сен бузуқисан! — қичқирди у уйни бошига кўтариб. — Сен фақат меники бўлишинг керак!.. Нина шундагина гап нимада эканини тушуниб қолди. Қизини қистовга олди. Даша иккилана-иккилана бўлиб ўтган ишларнинг ҳаммасини оқизмай-томизмай онасига айтиб берди… Хўш, сиз Нинанинг бу лаҳзадаги ҳолатини қандай изоҳлаган бўлардингиз? «Ҳа, эрига нисбатан нафрати қўзғалди ва тўполон кўтарди. Кўп ўтмай милицияга чопди», деб тахмин қиларсиз, шубҳасиз?.. Афсуски, ундай бўлиб чиқмади. — Сен, қанжиқ, менинг севимли эримни тортиб олмоқчимисан? — қизининг ёқасидан олди у. — Олиб бўпсан!.. Бу гапларни бировга гуллаб кўргин, сени нима қиларканман!.. Даша онага қулоқ тутмади. Милицияга мурожаат қилди. Евгенийни қамаб қўйишди. Нина аччиғига чидаёлмай, Дашани уйдан ҳайдаб юборди. Хўрланган қиз севган йигитиникида яшаб юришга мажбур бўлди… Энг асосийси, онасининг аризани қайтариб олиш ҳақидаги талабларини инобатга олмади. Иш судгача бориб етди. Энди номуссиз, ваҳшийсифат Евгений қилмишига яраша жазосини олди. Уни узоқ муддатга озодликдан маҳрум этишди. Жазони эса интизом кучайтирилган колонияда ўтайдиган бўлди Олимжон ҲАЙИТ тайёрлади