Enng ajoib ehtirosli xikoya Такдир касоси.. 7 Qism
...davomi

ko’z yumishibdi! Hamma bu voqeadan karaxt ahvol edi. Biz ham nima qilishimizni bilmas edik. O’sha kuni noxush kayfiyatda uyga qaytdik. Oradan kunlar o’tib kuyov bolaning akasi keldi. Qo’lida qandaydir videokasseta bor edi. Buni kelin tarafni olishga ketgan videochilar berishganligini, o’ziz uyda olgan lavhalarga qo’shib, ukamdan yodgorlik sifatida shuni ham montaj qilib, bir yo’la diskka yozib bering, deb tashlab ketdi. Bizningstudiyamizdagi zakazlar ko’pligi sabab bir haftalardan keyin bu to’yga qo’lim tegdi. To’yni ko’rib xushim boshimdan uchdi: Bu o’sha edi! Kelinlik libosida shunaqa chiroyli edi-ki! Tasvirchi ham bor mehrini berib syomka qilgani sababli lavhalar haqiqiy san’at asari edi. Xumora ham kamera qarshisida o’zini ideal tuta olgandi. Faoliyatimda kuzataman, bu ish hammaning ham qo’lidan kelavermasdi. E xullas, taqdirning bunday ishlaridan lol edim. Endigina unutayozgan xotiralarim yana qayta jonlangandi. Do’stlarim, tushininglar axir, men uni telbalarcha sevib qolgandim. O’sha to’ydagi lavhalarni tel imga o’tkazib oldim. Xayotimdan mazmun ketib bo’lgandi. Tunlari uning endi yo’qligini, eng so’nggi ilinjim ham uzilganini o’ylab, uning kameraga qarab qilgan qiliqlariga qarab yig’lab chiqardim. Men taboro es-hushimdan ayrilib borar edim. Xamma narsadan ko’nglim qoldi. Ishni ham tashadim. Faqat kayf bo’lib telimdagi lavhalarga termulib kunim o’tadi. Bilmadim bu holatda yana qancha yashashim mumkin? Lekin, men adoyi tamom bo’ldim. Endi menga farqi yo’q. Xumorani kecha ilk bora tushimda ko’rdim, hadeb meni o’ziga chorlab, “Xali meni sog’inib qolasiz!”, “Xali meni sog’inib qolasiz!”, dermish.Uni shu kunlarda rosa sog’indim. Do’stlar, men yaqinda u bilan ko’rishmoqchiman. Afsusdaman… Dadam-onam meni juda yaxshi ko’rishadi. Bu yil erkatoy singlimni to’yini qilmoqchi edik. Ex singiljonim, seni to’yingga Limuzin gaplashib berishim kerak edi-ku. Demak ulgurishim kerak, lekin meni Xumora kutib qoldi-da, uning oldiga imkon qadar tezroq ketmasam bo’lmaydi. Dadajon-onajon, yaqinlarim, do’stlarim, aziz singlim meni kechiringlar… Muallifdan: E’tiborlariz uchun tashakkur. Bu voqea qaxramonini shaxsan o’zim taniganligim sababli uning hayotiga achinaman. Haqiqatan ham u bir paytlar obro’li inson edi. Videostudiyasi ham mashxur edi. Lekin endi bularning bari bir xotira. E'TIBORLARIZ UCHUN TASHAKKUR..!bir badavlat honadonga hizmatga videoga olishga bordik. Kelin vodiydan(!) ekan. Kuyov bola o’rtoqlari bilan tongda kelinni olib kelishga bizdan boshqa videochilar bilan ketishgan. Biz ertalabki nahor oshini, kunduzgi ayollar oshini hamda kechquringi bazmni tasvirga olishimiz lozim edi. Xullas xizmatdamiz. Kech bo’ldi. Xammamiz kelin-kuyov kelishini kutyapmiz. To’yxona odam bilan to’lgan. Xamma yig’ilgan, lekin kelin va kuyovdan darak yo’q. Birdan to’yhonada tartibsizlik boshlanib ketdi. Kelin bilan kuyov kelayotgan mashina avtohalokatga uchrab, ular hayotdan ko’z yumishibdi! Hamma bu voqeadan karaxt ahvol edi. Biz ham nima qilishimizni bilmas edik. O’sha kuni noxush kayfiyatda uyga qaytdik. Oradan kunlar o’tib kuyov bolaning akasi keldi. Qo’lida qandaydir videokasseta bor edi. Buni kelin tarafni olishga ketgan videochilar berishganligini, o’ziz uyda olgan lavhalarga qo’shib, ukamdan yodgorlik sifatida shuni ham montaj qilib, bir yo’la diskka yozib bering, deb tashlab ketdi. Bizningstudiyamizdagi zakazlar ko’pligi sabab bir haftalardan keyin bu to’yga qo’lim tegdi. To’yni ko’rib xushim boshimdan uchdi: Bu o’sha edi! Kelinlik libosida shunaqa chiroyli edi-ki! Tasvirchi ham bor mehrini berib syomka qilgani sababli lavhalar haqiqiy san’at asari edi. Xumora ham kamera qarshisida o’zini ideal tuta olgandi. Faoliyatimda kuzataman, bu ish hammaning ham qo’lidan kelavermasdi. E xullas, taqdirning bunday ishlaridan lol edim. Endigina unutayozgan xotiralarim yana qayta jonlangandi. Do’stlarim, tushininglar axir, men uni telbalarcha sevib qolgandim. O’sha to’ydagi lavhalarni tel imga o’tkazib oldim. Xayotimdan mazmun ketib bo’lgandi. Tunlari uning endi yo’qligini, eng so’nggi ilinjim ham uzilganini o’ylab, uning kameraga qarab qilgan qiliqlariga qarab yig’lab chiqardim. Men taboro es-hushimdan ayrilib borar edim. Xamma narsadan ko’nglim qoldi. Ishni ham tashadim. Faqat kayf bo’lib telimdagi lavhalarga termulib kunim o’tadi. Bilmadim bu holatda yana qancha yashashim mumkin? Lekin, men adoyi tamom bo’ldim. Endi menga farqi yo’q. Xumorani kecha ilk bora tushimda ko’rdim, hadeb meni o’ziga chorlab, “Xali meni sog’inib qolasiz!”, “Xali meni sog’inib qolasiz!”, dermish.Uni shu kunlarda rosa sog’indim. Do’stlar, men yaqinda u bilan ko’rishmoqchiman. Afsusdaman… Dadam-onam meni juda yaxshi ko’rishadi. Bu yil erkatoy singlimni to’yini qilmoqchi edik. Ex singiljonim, seni to’yingga Limuzin gaplashib berishim kerak edi-ku. Demak ulgurishim kerak, lekin meni Xumora kutib qoldi-da, uning oldiga imkon qadar tezroq ketmasam bo’lmaydi. Dadajon-onajon, yaqinlarim, do’stlarim, aziz singlim meni kechiringlar… Muallifdan: E’tiborlariz uchun tashakkur. Bu voqea qaxramonini shaxsan o’zim taniganligim sababli uning hayotiga achinaman. Haqiqatan ham u bir paytlar obro’li inson edi. Videostudiyasi ham mashxur edi. Lekin endi bularning bari bir xotira. E'TIBORLARIZ UCHUN TASHAKKUR..!Voqea qaxramoni nomidan AVTORUCHKA ko'chirib oldi. Mening shaxsiy videostudiyam bor edi. Kliplar, to’ylar, marosimlar, konsertlar syomka qilar edik. Xamma narsam yetarli edi. O’zimga yarasha xurmatim, obro’-e’tiborim. Xar xil mijozlar, har xil insonlar. Xullas gap bu haqida emas. Aytmoqchi bo'lganim bundan 2005 yilning yoz oylarida sodir bo'ldi. Bu kun mening hayotimni ostin-ustun yubordi. O'sha kuni syomkamiz yo'q edi. Bugun bir dam olamiz, deb bolalar bilan barga pivo ichishga kirdik. O'tirishimiz zo'r bo'ldi, kayfimiz taroq. Xozir chiqmayapti shekilli Baltika 9 degan pivo bo'lar edi, naq aroqning o'zi edi. Shuning ta'sirida rosa ko'p ichganman shekilli kayfim oshib qoldi. Men ma'zam qochayotgani sababli uyga ketishim zarurligini aytib o'rtog'larimdan uzr so'rab tashqariga chiqdim. Kayfligim sabab mashinamni haydagim kelmadi. Soat kech 8 lar atrofi edi. Yo’lak bo’ylab yura boshladim. Xayolimda biroz kayfim tarqasa mashinamni olib ketaman, deb o’yladim. Yo’lni kesib o’tayotganimda bir mashinaning qattiq signal chalgani eshitildi. O’sha yoqqa qaradim: Otabek aka! Xammasi shu yerdan boshlandi. Aslida shu Otabek akani nima ish qilishini bilmasdim, nomiga bo’lsa kerak paynet shahobchalari bor edi, hech kimga sir boy bermasdi, lekin har doyim unda pul Bomba edi. Meni bu holatimni ko'rib, "Kayf zo'rku! Yuring kak raz sherik kerak edi. Bir joyga boramiz. Paynetdagi ishchimni dugonasi kelgan. Shu qiz bugun Sizniki", dedi. Chunki uning paynet shahobchalari ko'p edi. U joylarida chiroyli-chiroyli qizlarni ishga olib, ishini qilib yurishini eshitgandim. Kayfligim sabab o'zimning ham borgim keldi. Otabek akaning Nexiasiga o'tirib yo’lga tushdik. Yo'l-yo'lakay tel qilib qizlarni chaqirdi. Aytilgan joyga borib biroz kutganimizdan so'ng 2 ta qiz chiqib